Yargıtay 14. CD., E.2018/992, K.2018/1176;

İlk derece mahkemesince verilen kısmen re’sen de temyize tabi hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.

6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının her aşamada ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkının bulunduğu, Bakanlık vekili tarafından sunulan katılma ve temyiz istemli dilekçede de açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, anılan madde gözetilerek 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesi gereğince … Bakanlığının katılan … Avukat …’in katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede gereği düşünüldü:

Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle re’sen de temyize tabi hükmün ONANMASINA,

Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;

Sanığın onbeş yaşından küçük olup yaşı itibariyle rızasının hukuki geçerliliği bulunmayan mağdure ile birlikte oturdukları mahallenin arka tarafındaki dağlık alana giderek cinsel ilişkiye girdikleri tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından mevcut haliyle olayda sanığın, mağdureyi ailesinden habersiz şekilde dağa götürmesi şeklindeki eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkûmiyeti yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,

Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.